Autorowi udało się bardzo inteligentnie uchwycić ton wypowiedzi
o Kołobrzegu w poznańskiej prasie i na tej podstawie zbudować przekonujący obraz tego tak chętnie odwiedzanego przez Polaków uzdrowiska. […] To wzorcowe opracowanie szczególnego tematu łączącego problematykę szeroko rozumianego życia codziennego, kultury wolnego czasu i obyczajowych wzorców w wieku XIX.
Mimo iż tematyka funkcjonowania kurortów i polskich kuracjuszy
w wieku XIX ma już swoją literaturę, ta publikacja stanowi novum
w odniesieniu i do Kołobrzegu, i do poznańskiego spojrzenia
na ten uzdrowiskowy ośrodek.

Publikacja opiera się na dość szerokiej podstawie źródłowej,
na którą składa się przede wszystkim polska prasa poznańska
z lat 1872-1914. […] Z całości wyłania się bardzo dobrze nakreślony obraz uzdrowiska w Kołobrzegu widziany oczyma korespondentów
i redaktorów polskiej prasy poznańskiej z tego okresu […].
Obraz ten jest dość wszechstronny i bardzo dobrze oddaje ducha kurortów z XIX i początków XX wieku. Na podkreślenie zasługuje ciekawa i wartko tocząca się narracja autora,
która momentami jest zabawna i oddaje przez to urok kołobrzeskiego kurortu odwiedzanego głównie latem podczas ferii.

Książka Bartosza Szczeglika ciekawa jest z dwóch powodów.
Z jednej strony pokazuje stosunek poznaniaków do kurortu,
z drugiej zaś […] jest ciekawym przewodnikiem po uzdrowisku
przełomu XIX i XX wieku. […] Szczeglik wykonał solidną kwerendę prasy poznańskiej, za którą należy mu się szacunek,
podobnie jak za umieszczenie zdjęć, starych pocztówek czy skanów z ogłoszeń, dotyczących hoteli, pensjonatów czy zakładów gastronomicznych. Książka napisana jest ze swadą, nie nuży,
nawet jeśli podaje sporą liczbę szczegółów, a nawet miejscami statystyki.